Veel Nederlandse ondernemers hebben het idee dat de Turkse wetgeving op het gebied van bedrijfsvestiging, import en export, ondoorzichtig is en belemmerend werkt. Dit idee komt waarschijnlijk voort uit onwetendheid of verouderde informatie.
Natuurlijk is het voor ieder buitenlands bedrijf dat in of met bedrijven uit een ander land zaken gaat doen van essentieel belang om de wettelijke regels te kennen waaraan hij zich moet houden. Dat is in Turkije niet anders. Wie zich niet aan de regels houdt krijgt te maken met de Turkse handhaving en die is – zoals in elk beschaafd land – streng en rechtvaardig.
De Turkse regering voert sinds het begin van het millennium een actief stimulerings- en hervormingsbeleid om de economie te versterken, groei aan te jagen en buitenlandse investeringen aan te trekken. Voor Nederlandse bedrijven die zich op de Turkse markt willen begeven zijn de belangrijkste recente veranderingen in de Turkse wetgeving:
Het Herziene Wetboek van Koophandel
Met ingang van 1 juli 2012 zijn er in totaal 55 formele en materiële veranderingen in werking zijn getreden in het Turkse Wetboek van Koophandel, dat nog maar net het jaar daarvoor was aangenomen. Een aantal in het oog springende wijzigingen zijn:
- De algemene verplichting voor bedrijven en handelaren om een website te hebben is ingetrokken.
- De regel dat een kwart van de bestuursleden van elk bedrijf over een universitair diploma moet beschikken is afgeschaft.
- Het verbod op het aangaan van leningen voor aandeelhouders van een vennootschap bestaat niet meer.
- De termijn om bestaande statuten met de nieuwe wet in overeenstemming te brengen is verlengd tot na oktober 2012.
- Een verlenging tot 1 januari 2014 is verleend voor het aanpassen van al het zakelijke briefpapier aan de wettelijk vereiste informatie.
Andere wijzigingen hebben betrekking op de certificering van de boekhouding, onafhankelijke financiële controle en het elektronische handelsregister. Verder werden onder andere verbeteringen aangebracht in de bescherming van gegevens.
Nieuw programma om investeringen te stimuleren
Het nieuwe stimuleringsprogramma dat in 2012 is goedgekeurd door de Turkse regering, legt nogmaals bijzondere nadruk op de ontwikkeling van structureel zwakke regio’s in het land. Om deze reden speelt in dit programma de regionale indeling van de steunmaatregelen een grote rol. Alle 81 provincies zijn onderverdeeld in 6 zones.
De 15 provincies die de minst ontwikkelde zone 6 vormen, zijn zonder uitzondering gelegen in het zuidoosten en oosten van het land. Minister van Economie Zafer Caglayan, die het nieuwe systeem introduceerde in de stad Sanliurfa, zei dat de regering bewust heeft gekozen voor het beoefenen van positieve discriminatie ten gunste van deze regio’s. Minister van Arbeid Faruk Celik verklaarde dat het systeem ook is gericht op het benutten van de mogelijkheden in die provincies, met het oog op de exportdoelstelling van $500 miljardin 2023.
De stimuleringsmaatregelen zijn onderverdeeld in vier deelprogramma’s:
- Een programma voor grote investeringen vanaf 50 miljoen YTL
- Een programma voor strategische, export-gerichte projecten
- Een algemeen programma investeringsmaatregelen
- Een programma met regionale stimuleringsmaatregelen
Ondersteuningsinstrumenten die worden ingezet zijn onder andere btw-teruggave, lage rente, subsidies voor de werkgeversbijdragen aan de sociale zekerheid en de toewijzing van bouwkavels voor nieuwe industriële vestigingen.
Zie ook het overzicht op de pagina over Economie op deze website.
